Poznaj agrowłókninę białą wiosenno – zimową

Agrowłókniny białe przeznaczone są do okrywania roślin. Ze względu na swój kolor przepuszczają odpowiednią ilość światła, a ich splot i gramatura pozwalają na ochronę przed wiatrem i niskimi temperaturami. W artykule opowiemy o parametrach agrowłóknin przeznaczonych do okrywania roślin oraz podpowiemy, na co zwrócić uwagę przy ich wyborze.

Agrowłókniny okryciowe

Do okrywania roślin na zimę lub wiosnę stosuje się agrowłókniny białe o odpowiedniej gramaturze. Agrowłókniny wykonane są z włókien polipropylenowych o nieregularnym splocie. Takie rozwiązanie zapewnia większą niż w przypadku agrotkanin, przepuszczalność powietrza. Biały kolor materiału podyktowany jest wysoką przepuszczalnością światła, co nie zaburza rozwoju roślin. Niska gramatura pozwala na odpowiednie dopasowanie do kształtów rośliny oraz uniknięcie przypadkowego jej uszkodzenia w wyniku dużej wagi materiału. Warstwa otuliny z agrowłókniny stanowi fizyczną barierę przed szkodnikami oraz zwiększa temperaturę, chroniąc mniej odporne rośliny przed niszczącym wpływem mrozu.

Agrowłóknina wiosenna

Do okrywania roślin wiosną stosuje się lekkie agrowłókniny o niskiej gramaturze zawierającej się w przedziale od 17 g/m2 do 30 g/m2. Ich głównym zadaniem jest ochrona przed wiosennymi przymrozkami, gradobiciem, silnym wiatrem i szkodnikami. Stosowana jest w celu osłony wcześnie wysianych warzyw, ziół, owoców i kwiatów, gdy warunki pogodowe mogą znacznie ograniczyć wzrost lub nawet zniszczyć roślinę. Poprawę wzrostu w okresie wczesnej wiosny można zauważyć u taki roślin jak: sałata, kapusta, kalarepa, kalafior, rzodkiew, marchew, seler i truskawki.

Agrowłóknina zimowa

Do okrywania roślin na zimę wykorzystuje się agrowłókniny o wysokiej gramaturze oscylującej wokół 50 g/m2. Jej zadaniem jest ochrona roślin przed negatywnym skutkiem działania niskich temperatur. Szczególnie ważne jest to w przypadku bezśnieżnych zim, gdzie jest ona wystawiona na działanie wysuszającego wiatru i znacznie niższej temperatury, niż gdyby była ona pod warstwą śniegu. Do roślin okrywanych na zimę można zaliczyć niektóre odmiany iglaków, drzew i krzewów oraz warzywa zimujące w gruncie. Należą do nich: winorośle, młode iglaki, magnolie, pietruszka naciowa, szpinak i por.

Agrowłóknina wiosenno – zimowa

Stanowi optimum pomiędzy ciężkimi zimowymi włókninami a lekkimi i przewiewnymi wiosennymi materiałami. Gramatura tego typu włóknin wynosi na ogół od 19 g/m2 do 30 g/m2. Gwarantuje odpowiednią izolację termiczną i jest na tyle lekka, by nie ograniczyć w żaden sposób rośliny.

Mocowanie agrowłókniny wiosenno – zimowej

Mocowanie agrowłókniny odbywa się poprzez owinięcie rośliny warstwą włókniny. Należy zostawić odpowiednią ilość miejsca, by nie ograniczyć w żaden sposób jej wzrostu. W tym miejscu można skorzystać z kilku opcji. Warstwę materiału można zamknąć przy pomocy zszywek lub owinąć powstały kokon sznurkiem. Istnieje trzecia opcja, czyli zakup gotowego kaptura izolacyjnego, który wystarczy tylko przytwierdzić do podłoża.

Należy pamiętać, że okrycie musi być zrobione w sposób szczelny. Największe znaczenie ma odpowiednie uszczelnienie przy gruncie i mocne zakotwiczenie w ziemi. Do przytwierdzenia agrowłókniny do gruntu używa się specjalnych szpilek lub kotwic. Szpilki warto wybrać, gdy otulina jest stworzona na krótki czas (początek wiosny) oraz gdy chroniony obiekt nie jest narażony na silne podmuchy wiatru. Gdy okrycie zostało stworzone na dłuższy czas, warto skorzystać ze specjalnych kotwiczek i dodatkowo obsypać włókninę kamieniami.